Bιογραφικό

  
Ο Γρηγόρης Τζιστούδης, γεννήθηκε το 1950 στην Πυλαία της συμπρωτεύουσας.

Ο Γρηγόρης έως τώρα έχει κάνει 7 προσωπικούς δίσκους στο εξωτερικό, οι δύο εκ των οποίων έγιναν χρυσοί.

Εκτός αυτών των προσωπικών LP όμως, ο Γρηγόρης έχει πάρα πολλές συμμετοχές σε δίσκους ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών, με ξένη και ελληνική μουσική.

Έχει δώσει προσωπικές συναυλίες σε, Ευρώπη, U.S.A, Ασία, Σκανδιναβία, κ.ά., ενώ συμμετείχε σε συναυλίες των Μ. Θεοδωράκη, Ουλφ Μπιορλίν, Ιβ Μοντάν, Μάρτιν Μπέστ Κόνσερτ, κ.ά., και σχεδόν με όλα τα πρώτα ονόματα της Σουηδίας σε διάφορες λαϊκές όπερες, ελληνικές και ξένες.

Το 1977 αναδείχθηκε ως ο πιο δημοφιλής καλλιτέχνης στη Σουηδία, έπειτα από σχετικό διαγωνισμό της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας, της " Dagens Nyheter ".
Η απονομή του βραβείου αυτού έγινε στο " Berns ", της Στοκχόλμης από τον ίδιο τον Βασιλιά της Σουηδίας.

Ο Γρηγόρης έχει λάβει μέρος σε πολλά φεστιβάλ <<Ειρήνης>> και έχει γράψει μουσική για θέατρο, κινηματογράφο, ντοκιμαντέρ, τηλεόραση, κ.ά.

  Το "Πιστεύω" του Γρηγόρη στην Μουσική

Το πιστεύω του για το μπουζούκι και τη μουσική γενικότερα είναι μια μουσική συνομιλία και κραυγή ενσωματωμένη στους άλλους της σημερινής εποχής και σύχρονης διάθεσης. Μια προσπάθεια δηλαδή να μιλήσουν τα όργανα και να παραπονεθούν - αν θέλετε - για την κατάσταση της κοινωνικής αποσύνθεσης ή και να τραγουδήσουν τη χαρά της ζωής και τον Ήλιο της Ανατολής.
Η προσπάθεια αυτή λοιπόν έχει σαν στόχο την σωστή επικοινωνία της τέχνης, με το κοινό, όχι δογματικά αλλά με αγάπη και αληθινή ανταπόκριση στο καινούργιο που θέλει να ακούσει, ή που έχει ανάγκη ν' ακούσει.
Κάποιοι νέοι τρόποι αντιμετώπισης π.χ. του μπουζουκιού πέρα (όχι με την έννοια του ξεπεράσματος βέβαια) από τις λαϊκές φόρμες που συνηθίζονται, χωρίς αν είναι δυνατόν να χαθή η δροσιά και η μοναδική μαγέια του ήχου του.
Στον πέμπτο δίσκο "TRAVELLING" π.χ. η προσπάθεια αυτή είναι φανερή.
Μουικολογικά είναι το πάντρεμα της ελληνικής λαϊκής μουσικής, της ροκ της τζαζ, και η ταύτιση της ανατολικής και δυτικής τεχνοτορπίας.
Συχνά, επίσης, αρχαίες κλίμακες που υπάρχουν επίσης στο Γρηγοριανό τραγούδι, όπως ο Φρύγιος ή ο δούρειος τρόπος ΔΕΝ βλέπονται με την τρέχουσα λαϊκη ματιά.